Wygrałam walkę .... z anoreksją !

Witajcie, wiem że długo mnie tu nie było , że dodałam jeden post ,a potem cisza . 

Wszystko przez to ,że musiałam sobie wszystko poukładać , porozwiązywać problemy , a przede wszystkim zastanowić się czy prowadzenie bloga w moim przypadku ma sens ,gdyż boję się, że zabraknie mi pomysłów , że wiadomo źle zareaguje na wszelakie 'hejty' w moją stronę . 

Zobaczymy jak to będzie ,ale wracając do tematu.

Wygrałam tę walkę ,ale wciąż mam w głowie myśli ,gdy patrzę w lustro '' boże, a byłam drobniutka , chudziutka '' , ''chciałabym wyglądać jak wcześniej ,mieć kości ,które widać '' 

To jest naprawdę uporczywe ,przez to też kłócę się z moim chłopakiem ,bo wiadomo chciałby '' normalną '' dziewczynę ,a nie taką co cały czas narzeka na to jak wygląda i zadaje pełno pytać typu ; '' A nie  uważasz ,że jestem za gruba? '' , ''Podobam Ci się jeszcze z tym tłuszczykiem ? ''. ''Nie zostawisz mnie dlatego ,że przytyłam ?'' 

Ja go naprawdę rozumiem ,ale on nigdy nie będzie w mojej sytuacji , nie będzie nigdy wiedział jak ja się czuje i jak to wszystko widzę .

W każdym razie nie poddaje się mimo negatywnych myśli , jestem na dobrej drodze .

Waga wzrosła , teraz nie ważę 45 kg tylko 53 kg , widzę jak przytyłam ,dlatego tak jest ciężko , ale jestem za daleko ,żeby znowu się poddać .

Teraz staram się nabrać sił do ćwiczeń ,bo po tej długiej drodze moje ciało to ładnie mówiąc ''flaczek '' :)

Niżej wrzucę zdjęcia ,które pokażą te trzy etapy  

                                                                             80 kg 

                                                                   45 kg

                                                             

                                                                              52 kg

 

Przepraszam za jakość tych zdjęć, dalej uczę się ogarnąć jakoś ładniejsze te posty: )

W razie jakichkolwiek pytań zapraszam na aska , fb itp , które są podane w poprzednim poście na samym dole :) 

Dziękuję za przeczytanie i miłe komentarze